მე მოგიპარე გუნდა და ფიფქი, ვითომ ვიღაცას წავართვი რამე,
მთელი ცხოვრება მოგყვები უკან, უკან ხედვისას თვალს ამარიდებ!
მიყვარდი ძლიერ არ გამაგონე და გეძახოდი ქარს გაატანე,
მოპარულ ფიქრებს ლანდი დაჰყვებათ და შენ გეძღვნება გული მატკინე.
ვიცი გიყვარდა გრძნობების საგა, თავზე დახევა არ შევიმჩნიე,
მე შენ გიცქერდი ფანჯრის რაფიდან, მეორე მხრიდან ვგრძნობდი სიცივეს,
მე, თქვეში მცემდა გაძაფხულისა ზაფხულის სიცხე მიკლავდა ვნებებს,
რომ მოგიძღვენი გახსოვს ის ლექსი? რომელიც ცივად გადაკარ მალე...
და შეუპოვრად მეძახი ისევ, ზიზღში ჩამხრჩვალი ბოღმათა არე!
No comments:
Post a Comment