ღამის წყვდიადში დამალულ ცრემლებს მთვარებ უყურებს,
მასზე იცინის და აღაჟღაჟებს ...
მოპარულ ფიქრებს მთვარე არ ყვება,
და არც მიყვება მოპარულ ლექსებს,
შორით, ლანდს ვხედავ ისიც მიყურებს,
ნელი-ნელ სახე უჩნდება,
მისი თვალების ნათელ წყვდიადში
მისი ბაგები ჩემსას ეხება...
თითებით დაწერილ გრძნობების ანდერძს,
ღამის ბურუსი ბინდად ედება,
ღრუბლების თავზე შუქს თუ უყურებ?!
და ის უთუოდ შენ გემალება.
მე, დავიგალე წერილის წერით,
კალამი შრება თითები მტყდება,
მე გულში მრჩება ის სევდა შენი,
რომელიც, მათრობს და მეღვიძება...
მოკლული გულის სანაცვლო იყოს
ტანჯვა წუხილი გულით გოდება,
და შენი ლექსის ავტორს უთხარი!
რომ ის უთუოდ, შენ გელოდება....
shtambechdaviaa (y)
ReplyDeletedzalian kai leqsia magram ert rames gtxov titebii nu dagatydeba da leqsebis wera gaaagrdzeleee xolo kalami tu dagishra rogormeeee gishovit gpirdebi :* :D:D:D:
ReplyDelete:D:D:D:D:D:D albat bevria vinc amas misurvebda tumca ai yofilxar shen visac es ar ginda :D:D:D aucileblad gpirdebi :*
ReplyDelete