მე ვერასოდეს გაგიმხელ ენით
რადგან ვერასდროს დაგიწერ ამას,
რომ იდუმალი ბნელეთის ვნებით
შენს თავთა ზემოთ არავის დავსვამ...
თითქოს ბოროტის დავკრა ყიჟინა
ბუკს და ნაღარას ვამღერებ ზეცის,
ალბათ გალობას მე შენზე ვქარგავ
და ვხატავ მრავალს ოცნებებს შენთვის...
ვისთვისღა ვწერო თუ კი ვიღაცა,
გამვლელი ვიყო სალამის მთქმელი,
თუ კი ხინჯებად შენს გულში ვეგდო
მაშ გდომა ვიყო ეულ ამ ქვეყნის.
და არცა ბოლო არც დასასრული,
ჩემთვის შენს გრძნობას საზღვარი არ აქ
მუნიფატორებს ვერსალის ტახტზე,
შენზე რითმებად ძაგძაგით ჩავკლავ!!!
No comments:
Post a Comment